1. Łamiemy się nim w czasie wieczerzy wigilijnej (s. 129)

2. Msza święta ku czci Najświętszej Maryi Panny w okresie Adwentu (s. 124)

3. Okres liturgiczny przygotowujący do Bożego Narodzenia (s. 124)

4. Prorok wzywający w Adwencie do nawrócenia (s. 124)

5. W polskim tłumaczeniu pieśni Rorate caeli: „Niebiosa spuście ….. jak rosę” (s. 125)

6. Motyw tej kolędy wykorzystał Fryderyk Szopen w jednym ze swoich utworów (s. 131)

7. Cezar, za rządów którego narodził się Jezus (s. 128)

8. Czekał na niego naród izraelski (s. 126)

9. Jedno z imion Zbawiciela w tekście proroka Izajasza (s. 126)

10. Tam dziś chce się narodzić Pan Jezus (s. 127)

11. Oznaczają to lampiony przynoszone na msze roratnie (s. 125)

12. Kraj, z którego przybył do nas w XIII w. zwyczaj odprawiania mszy roratniej (s. 125)

13. Przybyli do Jezusa za gwiazdą betlejemską (s. 127)

14. Ubieramy ją 24 grudnia

15. Przynosimy je na roraty (s. 125)

16. Król izraelski, przodek Pana Jezusa, w jego mieście Jezus się narodził (s. 128)

17. Święty, który zapoczątkował modlitewne spotkania połączone ze śpiewem przy żłóbku (s. 130)

18. Święta, która przywiozła do Polski zwyczaj odprawiania Mszy roratniej (s. 125)

19. Prowadziła Mędrców do Jezusa (s. 127)

20. Pieśń śpiewana w Boże Narodzenie (s. 130 – 131)

21. Tam urodził się Zbawiciel, gdyż nie było miejsca w gospodzie

22. Zwiastował pasterzom wielką radość o narodzeniu Zbawiciela (s. 127)

23. Gotowość na to wyrażali król, prymas i reprezentanci polskich stanów na początku mszy roratniej (s. 125)

24. Dar dla Króla, który przynieśli Mędrcy (s. 127)

25. Miasto, w którym narodził się Zbawiciel (s. 128)

26. Dzień oczekiwania poprzedzający jakieś wydarzenie, święto (s. 129)

27. Tam Maryja położyła nowonarodzonego Jezusa (s. 127)

28. Darem tym Mędrcy wyznali, że Jezus jest Bogiem (s. 127)

29. Polskie znaczenie słowa łacińskiego adventus (s. 124)

30. Aniołowie śpiewali „…. Bogu na wysokościach” (s. 127)

31. Nazwisko autora słów kolędy „Bóg się rodzi” (s. 131)