Odpowiedź :
W utworze tym podmiot liryczny opisuje osoby, które spotkał w niebie, poszukując swojej matki.
Klucz do Królestwa Niebieskiego posiada sam święty Piotr. Zawsze trzeba przejść obok Niego, aby dostać się do dalszej części nieba.
Następnie w swej wędrówce bohater spotyka kobietę o imieniu Agnieszka, która przytula do swej twarzy baranka. Jest to męczennica żyjąca za czasów cesarza Dioklecjana. Oddała ona swoje życie i dziewictwo za wiarę.
Kolejną, napotkaną osobą jest zakonnica Teresa. Kobieta ta ciągle kaszle. Przeziębiła się, będąc jeszcze na ziemi w klasztorze.
W dalszej wędrówce nasz podmiot spotyka tłum ukrzyżowanych męczenników. Ustawili się oni w taki sposób, który uniemożliwia innym ?podróżnym? przejście dalej.
Po pokonaniu owej ?przeszkody? bohater utworu rusza w dalszą drogę. Zostaje poczęstowany solą przez kobietę o imieniu Agata. Jest to męczennica
z Katanii (Sycylia), która została zabita za czasów cesarza Dioklecjana.
Po swoistym ?poczęstunku?, dążąc dalej wyznaczoną przez siebie ścieżką, napotyka nasz bohater świętego Franciszka z Asyżu.
Święty Franciszek jest wielkim miłośnikiem zwierząt. Zdejmuje on nawet swojemu pupilowi (wilkowi) kaganiec, aby ten mógł sobie poziewać.
Następną, spotkaną osobą jest święty Stanisław ? biskup, który został poćwiartowany przez króla Bolesława Śmiałego.
Po wielu trudach i wysiłkach udało się wreszcie naszemu bohaterowi dotrzeć do swojej matki. Widzi ją w domu ( prawdopodobnie rodzinnym), jeszcze przed jego spaleniem. Matka przyszywa guzik, który często gubił w dzieciństwie. Wykonuje zatem mityczną ?syzyfową pracę?.
Dopiero na samym końcu podróży bohater dostrzegł, ile trzeba się natrudzić, aby odnaleźć człowieka.
Klucz do Królestwa Niebieskiego posiada sam święty Piotr. Zawsze trzeba przejść obok Niego, aby dostać się do dalszej części nieba.
Następnie w swej wędrówce bohater spotyka kobietę o imieniu Agnieszka, która przytula do swej twarzy baranka. Jest to męczennica żyjąca za czasów cesarza Dioklecjana. Oddała ona swoje życie i dziewictwo za wiarę.
Kolejną, napotkaną osobą jest zakonnica Teresa. Kobieta ta ciągle kaszle. Przeziębiła się, będąc jeszcze na ziemi w klasztorze.
W dalszej wędrówce nasz podmiot spotyka tłum ukrzyżowanych męczenników. Ustawili się oni w taki sposób, który uniemożliwia innym ?podróżnym? przejście dalej.
Po pokonaniu owej ?przeszkody? bohater utworu rusza w dalszą drogę. Zostaje poczęstowany solą przez kobietę o imieniu Agata. Jest to męczennica
z Katanii (Sycylia), która została zabita za czasów cesarza Dioklecjana.
Po swoistym ?poczęstunku?, dążąc dalej wyznaczoną przez siebie ścieżką, napotyka nasz bohater świętego Franciszka z Asyżu.
Święty Franciszek jest wielkim miłośnikiem zwierząt. Zdejmuje on nawet swojemu pupilowi (wilkowi) kaganiec, aby ten mógł sobie poziewać.
Następną, spotkaną osobą jest święty Stanisław ? biskup, który został poćwiartowany przez króla Bolesława Śmiałego.
Po wielu trudach i wysiłkach udało się wreszcie naszemu bohaterowi dotrzeć do swojej matki. Widzi ją w domu ( prawdopodobnie rodzinnym), jeszcze przed jego spaleniem. Matka przyszywa guzik, który często gubił w dzieciństwie. Wykonuje zatem mityczną ?syzyfową pracę?.
Dopiero na samym końcu podróży bohater dostrzegł, ile trzeba się natrudzić, aby odnaleźć człowieka.