1. Barok wyrósł z kryzysu ideologii renesansowej. Powtarzało się bardzo dużo motywów m.in: sztuka, śmierć, życie wieczne, Bóg, miłość. Barok jednak był słabiej rozwinięty, w Renesansie ludzi czuli poczucie bezpieczeństwa, byli bogatsi.
2. W epoce Renesansu wierzono, że po śmierci trafi się do wiecznej arkadii, cnota może uwolnić człowieka od grozy śmierci. Wierzono, że życie wieczne jest łatwo osiąganle, zaś w Baroku człowiek nie wyrażał zgody na jej przyjście śmierci, czuł lęk, strach, ludzie sądzili, że życie wieczne jest odległe i bardzo trudno jest do niego dojść, życie przedstawione było jako nieustająca walka o własne ocalenie.
Jeśli chodzi o oświate to Renesans nastawiony był na rozwój nauki, powstał wtedy pierwszy uniwersytet, w Baroku jednak program szkół nie miał na celu zaspokojenia głodu wiedzy, ale wyuczenie wygłaszania mów i pisania wierszy na okolicznościowe przyjęcia.
Wizje świata w poszczególnych epokach zależą bowiem w dużej mierze od wydarzeń historycznych i filozofii.
3. Barok opierał się w tamtym okresie na wierze teocentryzmie. Bóg jest niewidzialny, nie ułatwia człowiekowi walki ze światem, oprócz Boga na świecie jest szatan, który czyha na człowieka. Bóg jako partner dialogu - niepoznawalny i niewyobrażalny jest świętą tajemnicą. Bóg organizatorem ładu społecznego „Bóg każdemu wiek i stan wyrokiem swym znaczy, A jak on zaordynuje, nie będzie inaczej!”. Dobroć Boga, czyli dar wolnej woli jest źródłem kłopotów człowieka, ponieważ trudno mu wybierać, co jest dobre, a co złe”
