Werona,15 marca 1587
Drogi Romeo,
To mój pierwszy list, ale mam nadzieje, że nie ostatni.Moji rodzice chcą mnie wydac za Parysa, ale ja go nie kocham.W mojm sercu jest tylko miejsce dla Ciebie.Co dzień myśle o tobie i odliczam godziny, minuty, sekundy od naszego ostatniego spotkania.Wiem że nie powinniśmy sie spotykać, ale myśl,że jesteś tak bliko mnie w Mantui powoduje, że moja milość zamiast więdnąć rozkwita.
Kocham Cię, kocham nasze potajemne spotkania, kocham Twój męski, dzwięczny glos i niesamowity uśmiech który sprawia, że najwiękże problemy znikają.Kocham Twe niezliczone pomysly i zapal do życia.Jesteś mojm powietrzem bez którego nie umiem żyć.
Chcialabym zawsze Cię mieć przy sobie: widzieć Cię, slyszeć i czuć. Zawsze mówić Ci jak bardzo Cię kocham.Mojim mażeniem jest by nasze rody pogodzily sie i żyly w zgodzie, byśmy mogli wziąść jawny ślub.
Twoja Julia
