BAK

Bakterie to najprostsze, prokariotyczne organizmy jednokomórkowe, występujące we wszystkich środowiskach, nawet w tych, w których inne organizmy nie są w stanie przeżyć są to organizmy kosmopolityczne. Przetrwalniki - spoczynkowa forma bakterii, charakteryzując
a się znacznym stopniem odwodnienia zawartej w nich cytoplazmy, grubymi
i wielowarstwowymi osłonami umożliwia bakteriom przetwarzanie niekorzystnych warunków. Czynniki występowania wirusów - w wodzie- zależy od temperatury zasolenia, zawartości składników odżywczych (tlenu) powierzchnia innych organizmów- bakterie chorobotwórcze, komensale- organizmy nie wywołujące szkód w organizmie, symbionty- organizmy w zamian za udostępnienie miejsca dostarczają gospodarzowi substancji chemicznych. W glebie- saprofity- hydrosfera- gleba otaczająca korzenie roślin.
W powietrzu - bakterie nie prowadzą tam aktywnego życia tylko przemieszczają się do dogodnego dla siebie środowiska. Budowa komórki bakterii - komórka prokariota, cytoplazma- występowanie wszelkich reakcji biochemicznych, transport, miejsce gromadzenia związków organicznych, występowanie nukleodytu. Ciało chromatoforowe- pęcherzyki zawierające barwnik np. chlorofil. Błona komórkowa- funkcja informacyjna, oddzielająca, transportowa, oddychanie tlenowe (mezosomy- proces oddychania) Otoczka śluzowa- (węglowodorowa nie u wszystkich, ale u wielu)- chłonie wodę i ją gromadzi, tworzy osłonkę przetrwalnikową, osłona przed przeciwciałami, umożliwia tworzenie się koloni. Rzęski- organelum ruchu. Obszar jądrowy (nukleodyt)- kolista dwuniciowa cząsteczka DNA.
Kształty bakterii- bakterie kuliste: dwoinki, paciorkowce, pakietowce, gronkowce. Bakterie walcowe- pałeczki, laseczki, maczugowce, wrzecionowce. Bakterie spiralne: przecinkowce, śrubowce, krętki, promieniowce. Czynności życiowe Odżywianie-(samożywne i cudzożywne) jest to dostarczenie organizmowi złożonych związków organicznych (węglowodorów, lipidów, białek), stanowiący punkt wyjścia do syntezy wszystkich niezbędnych substancji
a także źródło energii dla organizmów. Barwienie bakterii służy ono do uwidocznienia kształtu komórki lub jej struktury. Do barwienia stosuje się najczęściej zasadowe barwniki anilinowe, w których barwna chromoforowa grupa występują w postaci kationu. Powinowactwo barwników zasadowych do bakterii jest związane z występowaniem
w komórce dużej ilości grup fosforanowych kw nukleinowych, co nadaje cytoplazmie kwaśny charakter, dlatego stosunkowo łatwo łączy się ono z barwnikami zasadowymi, które posiadają ładunek +. Do najczęściej stosowanych w bakteriologii barwników należą: błękit metylowy, fiolet goryczki, fiolet krystaliczny, fuksyna, safranina, zieleń malachitowa. Barwienie bakterii jest procesem bardzo drastycznym powodującym śmierć komórki. Zwykle w wyniku barwienia komórka zabarwia się jednolicie chyba, że zastosowano metody wybiórcze polegające na zróżnicowaniu poszczególnych struktur. Najczęściej stosowana metoda barwienia to metoda według Gramma pozwala ona na zróżnicowanie bakterii Gramm-dodatnie. Gramm-ujemne. Ma to znaczenie z uwagi na takie różnice w budowie, które są wykorzystywane najpierw podczas ich identyfikacji a potem klasyfikacji. Daje również inf. praktyczne odnośnie naturalnej wrażliwości na substancje chemiczne, np. antybiotyki. Podstawą metody Gramma jest barwienie przygotowanego i utrwalonego na szkiełku przedmiotowym rozmazu bakterii fioletem krystalicznym lub fioletem goryczki. Fiolet goryczki zabarwia struktury komórki i w reakcji z jodem, który jest następnym odczynnikiem stosowanym w procesie barwienia płynem Lugola. Tworzy nierozpuszczalny kompleks możliwy do usunięcia alkoholem z k.b Gramm-ujemnych. Z k.b gramm-dodatnich kompleks ten jest trudniej usuwalny z uwagi na grubą usieciowaną warstwę mureiny w ścianie komórki, która pod wpływem alkoholu ulega jeszcze większemu zagęszczeniu zatrzymując kompleks barwnika i jodu. Odbarwione bakterie są następnie wybarwiane barwnikiem kontrastowym np. fuksyną w końcowym etapie barwieniaBarwliwość bakterii metodą Gramma zależy od takich czynników jak wiek bakterii i warunki hodowli. W starych hodowlach a także na nie odpowiednich dla b podłożach b z natury Gramm –dodatnie stają się gramm- wątpliwe lub ulegają odbarwieniu. Utratę gram dodatniości powoduje uszkodzenie lub usunięcie ściany komórkowej. Istnieją specjalne metody do wybarwiania poszczególnych struktur a więc otoczek, endospor, rzęsek i ciał zapasowych w postaci wolutyny glikogenu i tłuszczu.TERIA