Mieszkał w starej chacie u wybrzeża Kuby. Jego żona umarła i nie miał dzieci. Na codzień zajmował się łowieniem ryb.
Każdego dnia nosił tę samą, podartą koszulę i powycierane spodnie. Chodił boso. Był stary i siwy. Na karku miał głębokie bruzdy. Na jego ciele widoczne były plamy po niezłośliwym raku skóry. Miał piękne oczy i bardzo silne dłonie.
Santiago był spokojny i optymistycznie nastawiony do życia. Nie poddawał się, ale z determinacją walczył do końca. Szanował innych choć sam nie zawsze był szanowany.
Starego berdzo interesował beseball. Jego ulubioną drużyną byli "Jankesi". Jednak najbardziej lubił wędkować. Kochał całą przyrodę i często ją podziwiał.
Inni rybacy nazywali go "salao", bo według nich był pechowcem. Jednak jego przyjaciel Manolin wciąż go kochał i pomagał mu.
Uważam,że Santiago jest wspaniały i powinniśmy go podziwiać. Nigdy się nie poddał. Zawsze chciał osiągnąć swój cel. Był optymistą i nie narzekał, chociaż spotkało go wiele przykrych rzeczy. Staruszek umiał też doceniać swojego przyjaciela.
