Szły lasem dwa kundle, krok w krok, równych chodem.
Razem, dwa, na spacery, razem, za samochodem.
Mimo swojej przyjaźni, psy te wiedziały o tym,
Że jednak są psiakami... Nie lecą samolotem.
I patrzą w lewo, polana.. Kwiaty dokoła złociste.
A za kwiatami jezioro z wodą wręcz przezroczystą.
Biegną w te chaszcze daleko... Patrzą, coś nie pasuje.
Przecież to trupie kwiaty! No i psiak popiskuje.
I ucieka daleko... Jak najdalej, pod sosny..
Miłe złego początki, ale koniec żałosny!
