Dawno, dawno temu po świecie podróżował Bajdała, pospołu ze szkapą i wołem. Pewnego dnia chciał się przespać podczas upału. Znalazł na ściółce idealne miejsce- teraz na nim stoi nasza wioska. Położył się, ziewnął i zasnął. Nikt nie wie, co mu się przyśniło, ale wiadomo, że z rowu wyszedł tedy potwór niesamowity. Szkaradny był straszliwie, a zwał się on Dusiołkiem.
Dusiołek usiadł Bajdale na piersi. Zaczął go dusić, aż coś w nim warknęło- i zaczął płakać. Niedługo się ze zmorą męczył- zmarszczył się i zbudził. Do szkapy powiedział, że mogła Dusiołka kopytem przetrącić. Do wołu zaś rzekł, że trzeba było go rogami postronić.
Na koniec zaś zwrócił się do Boga- że nie dość mu straszyć jego, wołu i szkapę, to jeszcze takiego "Dusiołka musiał zmajstrować?"
