Kochani rodzice!
Postanowiłam napisać do Was list taki, który znacznie się różni od zwykłych listów. Nie napiszę o nowej szkole, osobach, które poznałam czy też o tym jak mi się tutaj podoba. Postaram się w tym liście opisać obrazy zapamiętane z mojego dzieciństwa, cudownego dzieciństwa, które mi zapewniliście.
Bardzo wyraźnie pamiętam nasz pierwszy wypad do cyrku. Wielki żółto-czerwony namiot, w którym dookoła były umieszczone różowe ławki. Było cudownie. Poza występem klauna, bardzo się przestraszyłam. Jednak kochana mamo nie pozwoliłaś mi się bać. Przytuliłaś mnie do siebie i uspokoiłaś. Lecz to nie wszystko. Pamiętam swoje ulubione zabawki ? A zwłaszcza tego ogromnego pluszowego misia, którego dostałam w prezencie. Uwielbiałam się tulić do niego co noc, a w dzień bawić się z nim.
Kolejnym obrazem, który utkwił w mej pamięci, są moje siódme urodziny. Wyprawiliście je kochani rodzice w parku rozrywki. Byłam wtedy bardzo dumna i czułam się jak księżniczka. Pamiętam również nasze wakacje nad morzem gdy całą rodziną pływaliśmy na pontonie. Była to świetna zabawa. Do tej pory pamiętam jak pozwoliliście mi zostać operatorem wiosła. To było przeżycie. Czułam się jakbym odkrywała coś nowego. Nie zapomnę też moich pierwszych kroków w centrum handlowym, do których możemy powrócić w każdej chwili. Dlatego, że nakręciliście film i uwieczniliście tą chwilę. Dużo to dla mnie znaczy. Wiem, że jestem dla was najważniejsza i zawsze mogę zwrócić się do was w potrzebie. Wiem, że zawsze będziecie mi służyć radą i pomocną dłonią. Najśmieszniejsze i najcudowniejsze wspomnienie z perspektywy upływającego czasu to jednak nauka jazdy na rowerze. Nigdy nie zapomnę jak staliście nade mną czuwając abym nie zrobiła sobie krzywdy. A moje zdarte kolana świadczyły o wszystkich moich upadkach podczas próby jazdy na „czterech kółkach”. Pamiętam jak mnie dopingowaliście gdy kolejne próby kończyły się fiaskiem. Chce wam za to podziękować. Ta lekcja nauczyła mnie aby nie poddawać się niepowodzeniom i za wszelką cenę iść do celu. Tu bym chciała zakończyć moje wspomnienia.
Moje dzieciństwo było wspaniałe, a to wszystko dzięki Wam najdrożsi rodzice. Tylko dlatego, że włożyliście całą swą energię i trud w zapewnienie mi dobrego, beztroskiego młodzieńczego życia. To dzięki wam mam teraz co wspominać, do czego wracać. Często rozmawiam o tym ze znajomymi i wspominam te wszystkie cudowne chwile w długie zimowe wieczory. Dziękuję.
Dziękuję Wam za to, że jesteście.
Ten list, przy którym zapewne tak jak i mi, zakręciła się Wam łezka w oku, potraktujcie jako podziękowania.
Pozdrawiam i całuje,
Wasza ukochana córka………...
