Wychowanie spartańskie jest to system wychowawczy, który obowiązywał w starożytnej Sparcie wg tradycji, od czasów Likurga. Podlegały mu przede wszystkim dzieci płci męskiej w wieku od 7 do 20 lat, czyli w okresie agoge. Ponieważ w Sparcie praktycznie nie było życia prywatnego, wychowanie spartańskie trwało przez całe życie. Kolejne jego etapy, jedynie przygotowywały do pełnienia nowych funkcji w państwie i zawsze był ktoś stojący wyżej, kto obserwował, kontrolował lub nakazywał. Przepisy państwowe oraz obyczaje regulowały każdy szczegół życia i za każde odstępstwo wymierzały surowe kary. Mówiąc o wychowaniu spartańskim, zwykle pomija się ten jego aspekt, mając jedynie na myśli olbrzymi patriotyzm i poświęcenie dla własnego państwa, współobywateli oraz skuteczność i bohaterstwo w boju.
Mowa lakoniczna (od krainy geograficznej zwanej Lakonią, ojczyzny Spartan) to mowa krótka, zwięzła bez żadnych upiększeń nie związanych z tematem głównym, inaczej zwięzłe wypowiadanie się.
