Wiązania van der Waalsa to bardzo slabe oddzialywania zachodzace miedzy gr. chem., znajdujacymi sie w malej odleglosci od siebie. Grupy te roznia sie niewielkimi, przeciwstawnymi co do znaku ladunkami elekt. Mimo niewielkiem energii sily van der Waalsa przyczyniaja sie do stabilizacji rozmaitych zwiazkow, np. bialek, kwasow nukleinowych - szczegolnie wtedy, gdy wystepuja w wiekszej liczbie. (Operon, biologia kl. 2 zakres rozsz., str. 15 -jakby nauczyciel o zrodlo pytal ;D)
Wiazania wodorowe choc sa slabe zapewniaja bardzo silne polaczenia miedzy czasteczkami np. wody, ale pod warunkiem, ze jest ich duzo (wiec tutaj chyba wlasciwosc to kohezja [sily spojnosci czasteczek wody] badz asocjacja [laczenie sie czasteczek wody] - ale z tym radze sie upewnic, bo 100% pewnosci nie mam.
