Odpowiedź :
Podmiot liryczny - jest nim sam autor, co możemy wywnioskować z następujących wyrazów: "otworze", "przemienię'.
odbiorca - jest żona podmiotu lirycznego, czyli Barbara Stanisława Drapczyńska.
sytuacja liryczna - akcja wiersza toczy się podczas działań wojennych na terenie okupowanej Polski (biorąc pod uwagę fakt, iż autor całą wojnę spędził w kraju ojczystym walcząc).
stosunek do odbiorcy - Poeta chce dla odbiorcy jak najlepiej. pragnie ochronić ją przed rzeczywistością wojenną, chce dla niej stworzyć krainę szczęścia, idylli, sielanki. Chce zrobić dla niej rzeczy niemożliwe. :
"Niebo złote ci otworzę"
"Ziemię twardą ci przemienię
W mleczów miękkich płynny lot"
"W powietrza drżące strugi...
Zmienię ci w aleje długie,
W brzóz przejrzystych śpiewny płyn"
Utwór należy do liryki. [dominanty w stanie nie jestem określić, ze względu na to, iż jeszcze nie poznałem jak to można zrobić tak samo z polem semantycznym ;) ]
Środki stylistyczne:
-porównanie:
jak ogormny dźwięków orzech
prężą się jak kot
-przenośnie:
Niebo złote ci otworzę,
Ziemię twardą ci przemienię
zakryj groby płaszczem rzeki,
zetrzyj z włosów pył bitewny,
-epitety: [nie wszystkie]
biała nić, zielonymi listeczkami, jądro mleczne, ptasi świt, siwy splot
-metafory:
"Jeno wyjmij mi z tych oczu
szkło bolesne"
-przerzutnie:
"aż zagrają jak wiolonczel
żal"
-anafory(powtórzenie tego samego wyrazu na początku wersu)
-hiperbola:
"płonące łąki krwi"
-animizacja:
"śpiewem jezior, zmierzchu graniem"
Temat wiersza: rzeczywistość wojenna, okrutność świata, wszechobecny ból i śmierć.
[i na tym się skończy ze względu na wyjazd ;] ]
odbiorca - jest żona podmiotu lirycznego, czyli Barbara Stanisława Drapczyńska.
sytuacja liryczna - akcja wiersza toczy się podczas działań wojennych na terenie okupowanej Polski (biorąc pod uwagę fakt, iż autor całą wojnę spędził w kraju ojczystym walcząc).
stosunek do odbiorcy - Poeta chce dla odbiorcy jak najlepiej. pragnie ochronić ją przed rzeczywistością wojenną, chce dla niej stworzyć krainę szczęścia, idylli, sielanki. Chce zrobić dla niej rzeczy niemożliwe. :
"Niebo złote ci otworzę"
"Ziemię twardą ci przemienię
W mleczów miękkich płynny lot"
"W powietrza drżące strugi...
Zmienię ci w aleje długie,
W brzóz przejrzystych śpiewny płyn"
Utwór należy do liryki. [dominanty w stanie nie jestem określić, ze względu na to, iż jeszcze nie poznałem jak to można zrobić tak samo z polem semantycznym ;) ]
Środki stylistyczne:
-porównanie:
jak ogormny dźwięków orzech
prężą się jak kot
-przenośnie:
Niebo złote ci otworzę,
Ziemię twardą ci przemienię
zakryj groby płaszczem rzeki,
zetrzyj z włosów pył bitewny,
-epitety: [nie wszystkie]
biała nić, zielonymi listeczkami, jądro mleczne, ptasi świt, siwy splot
-metafory:
"Jeno wyjmij mi z tych oczu
szkło bolesne"
-przerzutnie:
"aż zagrają jak wiolonczel
żal"
-anafory(powtórzenie tego samego wyrazu na początku wersu)
-hiperbola:
"płonące łąki krwi"
-animizacja:
"śpiewem jezior, zmierzchu graniem"
Temat wiersza: rzeczywistość wojenna, okrutność świata, wszechobecny ból i śmierć.
[i na tym się skończy ze względu na wyjazd ;] ]