W balladzie narrator opowiada Maryli o zagadkowych zjawiskach, jakie siedzieją na moście przy starej cerkwi. Sam nie wierzył w te opowieści. Pewnego razu znalazł się w tym miejscu o północy. Usłyszał nagłe bicie dzwonów, drzwi do cerkwi otworzyły się. Ujrzał upiory i widma. Narrator wypowiedział słowa ''To lubię''. Wtedy z wody wynurzyła się zjawa. Podziękowała za wybawienie. Opowiedziała swoją historię.
adoratorów , wobec których była obojętna. Z powodu nieodwzajemnionej miłości zakochany Józio popełnił samobójstwo . Powrócił jednak na ziemię i porwał Marylę. Dziewczyna otrzymała pokutę. M usi straszyć ludzi, dopóki ktoś nie powie na jej widok ''To lubię''. słowa te właśnie wypowiedział narrator ballady.
Balladzie towarzyszy przeświadczenie o tym, że wina nie może zostać bez kary. Maryla nie kochała Józia, więc musi straszyć na drodze. W utworze występują elementy fantastyczne: dziwne zjawiska występujące na moście na drodze. duch zmarłej dziewczyny. Mickiewicz zastosował też ludowe określenia: larwy - straszydła, chrośniak - gęste zarośla, martwica - duch zmarłej dziewczyny, zrębnica - dzwonnica.
