Ten wiersz mówi o tym że urodziliśmy się aby umrzeć i uczyć się na swoich błędach.Nie ma dnia w którym zdarzyło by się to samo.Są błędy,ale jakże od siebie różne.Jest miłość którą przeżywamy inaczej.Mówi że w niektórych chwilach się boimy,ale staje się to piękne gdyż nabieramy doświadczenia.Gdybyśmy byli nawet najgłupsi to nigdy nie posiądziemy całej wiedzy,bo człowiek żyje po to żeby uczyć się na błędach i potknięciach.Każda chwila którą raz przeżyjemy raz się zdarzy dlatego jest taka wyjątkowa.Każdy prędzej czy później zapomni o nauce i umrze głupim,a miłość zawsze z nami będzie,ponieważ przeciwieństwa się przyciągają.
