sarmaci to irańskie ludy koczowniczo pasterskie. Byli znakomitymi wojownikami, których taktyka opierała się na działaniach grup lekko zbrojnych konnych łuczników.
Antyczni autorzy używali pojęcia Sarmacja do określania wschodniej Europy.
Końcem VI wieku powstała w Polsce barokowa formacja kulturowa określana mianem sarmatyzmu, opierała się ona na twierdzeniu iż szlachta polska pochodzi od opisanego wcześniej ludu sarmatów. Charakteryzowała się ona w Polsce nowymi obyczajami na szlacheckich dworach, charakterystycznymi fryzurami, strojem (kontusz), nowymi rodzajami i kształtem broni.
