Pisarze XV i XVI stulecia uważali, że po upadku cywilizacji starożytnej nastapił mroczny okres głębokiego kryzysu, z którego Europa podnisosła się dopiero w ich epoce (odrodzenie). Wieki te (okres średnowiecza V-XVw.) nie zasługiwały nawet w ich mniemanu na własną nazwę, były po prostu okresem pośrednim. Dzis wiemy, że jest to koncepcja bardzo uproszczona, niesprawiedliwa dla osiągnięc kultury europejskiej blisko dziesięciu stuleci. Tradycyjnie określenie uzywane jest nadal.