Szanowna Szlachto,
spójrzmy na życie Jacka Soplicy,którego nazywano także księdzem Robakiem.
Wielu ma prawo sądzić,że Jacek był człowiekiem, którego można potępić za jego czyn.Jednak czy możemy tak surowo i jednostronnie oceniać człowieka?Jesteśmu ludźmi wierzącymi,więc spróbujmy jeszcze raz przeanalizować jego postępowanie.
Jacek Soplica pochodził z ubogiej szlachty,w młodości często rozwiązywał problemy wyciągając szablę.
Mężczyzna zakochał się w pięknej Ewie Horeszko,która pochodziła ze znanego i majątkowego rodu.Jego uczucia były odwzajemnione,jednak ojciec dziewczyny marzył o innym mężu dla swej córki.Jackowi podano czarną polewkę,która jest symbolem odmowy ręki panny.Zakochany mężczyzna zaczyna pić,żeni się z kobietą,którą unieszczęśliwia swoją postawą wobec niej.
Pewnego dnia zrozpaczony Jacek zabija ojca swej ukochanej,który nie uznał go za godnego ręki jego córki.Jednak w chwili śmierci Stolnik czyni znak krzyża w kierunku swego mordercy. Jacek Soplica, od tej pory, wstrząśnięty swoim postępkiem, wyjeżdża z kraju, wstępuje do zakonu, z dala opiekuje się swoim synem, przebywającym pod opieką brata . Pragnie odkupić własny haniebny postępek całym dalszym, swoim życiem. Poświęca się dla Boga, ojczyzny, ludzi, siebie stawiając na końcu. Żyje odtąd w pokorze, w cieniu kaptura zakonnego, samotny ale nie w odosobnieniu. Dla dobra narodu polskiego poświęca już całe późniejsze życie, jest inspiratorem walki o niepodległość Polski.
Taki człowiek zasługuje na wybaczenie, wymazanie winy, powinien być pośmiertnie zrehabilitowany, będąc chrześcijanami powinniśmy to uczynić.
