Odpowiedź :
1) Czyny i nauczanie Jezusa , az do Wniebowstąpienia.
2) Apostołowie przekazują to swojim słuchaczom.
3) Spisanie ewangelii przez 4 ewangelistów.
2) Apostołowie przekazują to swojim słuchaczom.
3) Spisanie ewangelii przez 4 ewangelistów.
Zanim pojawiły się spisane cztery Ewangelie: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, istniała wcześniej przekazująca Ewangelie ustna katecheza. Dlatego, aby dobrze zrozumieć dzisiejszy kształt Ewangelii, trzeba uprzytomnić sobie trzy okresy ich powstawania.
1. Słuchacze Chrystusa
Chrystus wybiera sobie pierwszych apostołów i uczniów. Oni przez prawie trzy lata towarzyszą Mu wszędzie. Słyszą słowa Jezusa, spoglądają na Jego czyny. Chrystus zna mentalność uczniów i innych swoich słuchaczy. Z tego powodu dobiera taki sposób przedstawiania swej nauki, aby prości ludzie mogli Go łatwiej zrozumieć (przypowieści, porównania, alegorie).
2. Ustna katecheza Apostołów
Gdy Chrystus zmartwychwstały wstąpił do nieba i umocnił Apostołów zstąpieniem na nich Ducha Świętego, od tej pory Apostołowie przekazują dalej wieść o Chrystusie i Jego czynach oraz głoszą jego naukę. Forma spisanej Ewangelii znanej nam obecnie — jak potwierdzają to wnikliwe badania filologiczne — może nam wiele powiedzieć o ustnej apostolskiej katechezie. Wyróżnia się swoistym rytmem, który ułatwiał słuchaczom zapamiętanie. Takim oralnym (ustnym) rytmem rabini przekazują tekst innej świętej księgi żydowskiej — Talmudu, a później w podobny sposób utrwala się również tekst świętej księgi muzułmanów — Koranu.
W Ewangeliach znajdujemy wiele przykładów oralnego stylu ludów semickich, który sprzyja zapamiętaniu: Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony (Łk 14, 11).
Ustne przekazywanie Ewangelii trwało około 30 lat. Ustna katecheza o Chrystusie przemierza Palestynę, a stamtąd przez Syrię, Azję Mniejszą i Grecję dociera do Rzymu. W ten sposób Dobra Nowina ogarnia swym zasięgiem nie tylko starożytne ludy semickie, lecz także helleńskie i latyńskie.
3. Spisanie tekstu Dobrej Nowiny
Wreszcie Ewangelia zostaje utrwalona na piśmie. Żyją jeszcze wówczas prawie wszyscy Apostołowie i inni naoczni świadkowie życia Jezusa. Radosną wieść o zmartwychwstałym i uwielbionym Chrystusie spisują czterej różni ludzie, o różnych uzdolnieniach, którzy mają na uwadze różnych adresatów. Każdy z ewangelistów w swoisty dla siebie sposób relacjonuje słowa i czyny Chrystusa Pana. Stąd podobieństwa, ale także pewne drobne różnice w Ewangeliach.
Kto pamięta o tym stopniowym przechodzeniu od ustnego przekazu do spisanego tekstu Ewangelii i o ludzkich uwarunkowaniach Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, ten łatwiej pojmie jednolitą treść czterech Ewangelii przy wszystkich różnicach formy ich zapisu.
1. Słuchacze Chrystusa
Chrystus wybiera sobie pierwszych apostołów i uczniów. Oni przez prawie trzy lata towarzyszą Mu wszędzie. Słyszą słowa Jezusa, spoglądają na Jego czyny. Chrystus zna mentalność uczniów i innych swoich słuchaczy. Z tego powodu dobiera taki sposób przedstawiania swej nauki, aby prości ludzie mogli Go łatwiej zrozumieć (przypowieści, porównania, alegorie).
2. Ustna katecheza Apostołów
Gdy Chrystus zmartwychwstały wstąpił do nieba i umocnił Apostołów zstąpieniem na nich Ducha Świętego, od tej pory Apostołowie przekazują dalej wieść o Chrystusie i Jego czynach oraz głoszą jego naukę. Forma spisanej Ewangelii znanej nam obecnie — jak potwierdzają to wnikliwe badania filologiczne — może nam wiele powiedzieć o ustnej apostolskiej katechezie. Wyróżnia się swoistym rytmem, który ułatwiał słuchaczom zapamiętanie. Takim oralnym (ustnym) rytmem rabini przekazują tekst innej świętej księgi żydowskiej — Talmudu, a później w podobny sposób utrwala się również tekst świętej księgi muzułmanów — Koranu.
W Ewangeliach znajdujemy wiele przykładów oralnego stylu ludów semickich, który sprzyja zapamiętaniu: Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony (Łk 14, 11).
Ustne przekazywanie Ewangelii trwało około 30 lat. Ustna katecheza o Chrystusie przemierza Palestynę, a stamtąd przez Syrię, Azję Mniejszą i Grecję dociera do Rzymu. W ten sposób Dobra Nowina ogarnia swym zasięgiem nie tylko starożytne ludy semickie, lecz także helleńskie i latyńskie.
3. Spisanie tekstu Dobrej Nowiny
Wreszcie Ewangelia zostaje utrwalona na piśmie. Żyją jeszcze wówczas prawie wszyscy Apostołowie i inni naoczni świadkowie życia Jezusa. Radosną wieść o zmartwychwstałym i uwielbionym Chrystusie spisują czterej różni ludzie, o różnych uzdolnieniach, którzy mają na uwadze różnych adresatów. Każdy z ewangelistów w swoisty dla siebie sposób relacjonuje słowa i czyny Chrystusa Pana. Stąd podobieństwa, ale także pewne drobne różnice w Ewangeliach.
Kto pamięta o tym stopniowym przechodzeniu od ustnego przekazu do spisanego tekstu Ewangelii i o ludzkich uwarunkowaniach Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, ten łatwiej pojmie jednolitą treść czterech Ewangelii przy wszystkich różnicach formy ich zapisu.
1. Słuchacze Chrystusa
2. Ustna katecheza Apostołów
3. Spisanie tekstu Dobrej Nowiny
2. Ustna katecheza Apostołów
3. Spisanie tekstu Dobrej Nowiny