Odpowiedź :
-masowe wybijanie ludzi
-choroby starego świata mordercze dla ludności rdzennej ameryki
-upadek wspaniałych cywilizacji inków i azteków oraz kilku mniejszych(najgorszy skutek )
-wykorzystywanie tamtejszej ludności do ciężkiej pracy w ciężkich warunkach 9niewolnicto)
-wykorzystywanie ich dóbr materialnych
-rabowanie i niszczenie ich kultury
-dobieranie ziemi ojczystej
warto dodać że te cywilizacje rozwijały się w całkowitym odizolowaniu od naszego świata i stały na bardzo wysokim poziomie.
-choroby starego świata mordercze dla ludności rdzennej ameryki
-upadek wspaniałych cywilizacji inków i azteków oraz kilku mniejszych(najgorszy skutek )
-wykorzystywanie tamtejszej ludności do ciężkiej pracy w ciężkich warunkach 9niewolnicto)
-wykorzystywanie ich dóbr materialnych
-rabowanie i niszczenie ich kultury
-dobieranie ziemi ojczystej
warto dodać że te cywilizacje rozwijały się w całkowitym odizolowaniu od naszego świata i stały na bardzo wysokim poziomie.
Po odkryciu kontynentu amerykańskiego Hiszpanie, a także Portugalczycy, zintensyfikowali swe odkrywcze wyprawy zamorskie. W tym celu, zgodnie z opinią papieża, oba państwa zawarły w 1494 traktat z Tordesillas, w którym podzieliły między siebie nowo odkryte terytoria. Granicą podziału został południk 46 stopni na zachód od Greenwich. Leżące na wschód od niego terytoria na kontynencie afrykańskim i w południowej Azji przypadły Portugalii. Natomiast cała Ameryka miała stać się zdobyczą Hiszpanii. Jednakże, jak się później okazało, na wschód od 46 południka znalazła się znaczna część Ameryki Południowej i faktycznie tereny te opanowali potem Portugalczycy, zwąc je Brazylią.
Ferdynand Magellan, 1480-1521
20 września 1519 roku z portu San Lucar wypłynęła flotylla pięciu statków pod wodzą Ferdynanda Magellana. Podróż ta miała przyćmić sławą wcześniejsze dokonania Kolumba i Vasco da Gamy. Choć sam Magellan nie powrócił z wyprawy, ginąc w walkach z tubylcami na Filipinach, jego wyprawa była pierwszą, która opłynęła świat dookoła. Z pięciu statków z 265 żeglarzami na pokładach, które wyruszyły w podróż, tylko jeden z 18-osobową załogą powrócił do San Lucar po prawie trzech latach żeglugi. Żeglarze zdziwili się również faktem, że wrócili (według własnych wyliczeń) w sobotę, podczas kiedy w San Lucar była już niedziela. Odkryli zmianę daty. Podróż Magellana dała ostateczny dowód na kulistość Ziemi oraz zmieniła wyobrażenia na temat jej rozmiarów.
W ślad za Kolumbem, da Gamą i Magellanem wyruszyli w świat inni poszukiwacze przygód, bogactw i sławy. Do końca XVII wieku układ kontynentalny świata był już w grubszych zarysach znany. Na swoich odkrywców czekała jeszcze tylko Antarktyda. Wielkie odkrycia, choć dramatyczne, trudne były do przełożenia na ścisłą wiedzę geograficzną. Odkrywcy byli żeglarzami, nawigatorami, często kupcami lub misjonarzami. Brakowało im jednak zdolności naukowej obserwacji i syntezy zdobytych informacji. Często też szczegóły odkryć objęte były tajemnicą przez rządy lub kompanie sponsorujące wyprawy w obawie przed konkurencją. Ostatecznie największą korzyścią, jaką nauki geograficzne odniosły z wielkich odkryć, było raczej burzenie starej doktryny niż budowanie nowej. Dopiero następna epoka przyniosła zmianę w tej dziedzinie.
Ferdynand Magellan, 1480-1521
20 września 1519 roku z portu San Lucar wypłynęła flotylla pięciu statków pod wodzą Ferdynanda Magellana. Podróż ta miała przyćmić sławą wcześniejsze dokonania Kolumba i Vasco da Gamy. Choć sam Magellan nie powrócił z wyprawy, ginąc w walkach z tubylcami na Filipinach, jego wyprawa była pierwszą, która opłynęła świat dookoła. Z pięciu statków z 265 żeglarzami na pokładach, które wyruszyły w podróż, tylko jeden z 18-osobową załogą powrócił do San Lucar po prawie trzech latach żeglugi. Żeglarze zdziwili się również faktem, że wrócili (według własnych wyliczeń) w sobotę, podczas kiedy w San Lucar była już niedziela. Odkryli zmianę daty. Podróż Magellana dała ostateczny dowód na kulistość Ziemi oraz zmieniła wyobrażenia na temat jej rozmiarów.
W ślad za Kolumbem, da Gamą i Magellanem wyruszyli w świat inni poszukiwacze przygód, bogactw i sławy. Do końca XVII wieku układ kontynentalny świata był już w grubszych zarysach znany. Na swoich odkrywców czekała jeszcze tylko Antarktyda. Wielkie odkrycia, choć dramatyczne, trudne były do przełożenia na ścisłą wiedzę geograficzną. Odkrywcy byli żeglarzami, nawigatorami, często kupcami lub misjonarzami. Brakowało im jednak zdolności naukowej obserwacji i syntezy zdobytych informacji. Często też szczegóły odkryć objęte były tajemnicą przez rządy lub kompanie sponsorujące wyprawy w obawie przed konkurencją. Ostatecznie największą korzyścią, jaką nauki geograficzne odniosły z wielkich odkryć, było raczej burzenie starej doktryny niż budowanie nowej. Dopiero następna epoka przyniosła zmianę w tej dziedzinie.
Odkrycia nowych lądów , ludów , kultury
- Skolonizowanie całkiem nowych ziemi i pojawienie się białych osobników w Amerykach
- Tworzenie koloni
- Wzrost znaczenia państw z Europy zachodniej , biorących udział w ekspansji kolonijnej
- Rozwój handlu morskiego
- Rozwój niewolnictwa
- Udostępnienie mapy
- Przywożenie olbrzymich ilości srebra , złota , kawy , przypraw niedostępnych dotąd warzyw ,
potwierdzenie kulistości Ziemi
-Zniszczenie kultury Indiańskiej
- Skolonizowanie całkiem nowych ziemi i pojawienie się białych osobników w Amerykach
- Tworzenie koloni
- Wzrost znaczenia państw z Europy zachodniej , biorących udział w ekspansji kolonijnej
- Rozwój handlu morskiego
- Rozwój niewolnictwa
- Udostępnienie mapy
- Przywożenie olbrzymich ilości srebra , złota , kawy , przypraw niedostępnych dotąd warzyw ,
potwierdzenie kulistości Ziemi
-Zniszczenie kultury Indiańskiej