Odpowiedź :
Andrzej Grudziński, Arwid Wittenberg, Augustyn Kordecki, Bogusław Radziwiłł, Burchard Miller, Gryzelda Wiśniowiecka, Hieronim Radziejowski, Jan Kazimierz, Janusz Radziwiłł, Jan Zamoyski, Jerzy Lubomirski, Karol X Gustaw, Krzysztof Opaliński, Maria Ludwika, Michał Kazimierz Radziwiłł, Michał Korybut Wiśniowiecki, Paweł Sapieha, Stefan Czarniecki, szlachta laudańska (Pakosz Gasztowt z Pacunelów, Kasjan Butrym, Józwa Butrym),Weyhard Wrzeszczowicz.
Wzięłam stąd jakby co: http://po.ostatnidzwonek.pl/ .
Na drugie pytanie nie zam odpowiedzi, ale myślę, że chociaż trochę pomogłam ;).
Wzięłam stąd jakby co: http://po.ostatnidzwonek.pl/ .
Na drugie pytanie nie zam odpowiedzi, ale myślę, że chociaż trochę pomogłam ;).
Glówni bohaterowie "Potopu":
* Andrzej Kmicic,
* Aleksandra Billewiczówna
* Jerzy Michał Wołodyjowski,
* Jan Onufry Zagłoba,
* Hetman Janusz Radziwiłł,
* Bogusław Radziwiłł.
Bohaterowie historyczni(autentyczni) "Potopu":
Jan Kazimierz,
-księżna Gryzelda Wiśniowiecka,
-Karol X Gustaw,
-Augustyn Kordecki,
-Jerzy Lubomirski,
-Jan Sobiepan Zamoyski,
-Andrzej Grudziński,
-Krzysztof Opaliński,
-Hieronim Radziejowski,
-Arvid Wittenberg,
-Weyhard Wrzeszczowicz,
-Stefan Czarniecki,
-gen. Burchard Miller,
Bohaterowie fikcyjni są dopelnieniem bohaterów historycznych,czyli prawdziwych!
Gdyby nie bohaterowie fikcyjni to nie było by sensu pisać nic z bohaterami historycznymi ponieważ przy bohaterach skłamanych możemy troszkę blefować.
Bądź co bądź to bohaterowie prawdziwi to jednak gwoździe programu,ponieważ to na ich wzór jest "Potop".
Liczę na najlepsze!
Pozdro ;]
* Andrzej Kmicic,
* Aleksandra Billewiczówna
* Jerzy Michał Wołodyjowski,
* Jan Onufry Zagłoba,
* Hetman Janusz Radziwiłł,
* Bogusław Radziwiłł.
Bohaterowie historyczni(autentyczni) "Potopu":
Jan Kazimierz,
-księżna Gryzelda Wiśniowiecka,
-Karol X Gustaw,
-Augustyn Kordecki,
-Jerzy Lubomirski,
-Jan Sobiepan Zamoyski,
-Andrzej Grudziński,
-Krzysztof Opaliński,
-Hieronim Radziejowski,
-Arvid Wittenberg,
-Weyhard Wrzeszczowicz,
-Stefan Czarniecki,
-gen. Burchard Miller,
Bohaterowie fikcyjni są dopelnieniem bohaterów historycznych,czyli prawdziwych!
Gdyby nie bohaterowie fikcyjni to nie było by sensu pisać nic z bohaterami historycznymi ponieważ przy bohaterach skłamanych możemy troszkę blefować.
Bądź co bądź to bohaterowie prawdziwi to jednak gwoździe programu,ponieważ to na ich wzór jest "Potop".
Liczę na najlepsze!
Pozdro ;]
STEFAN CZARNIECKI jako wódz - patriota w powieści "Potop" H. Sienkiewicza
Postacią kontrastową w stosunku do Radziwiłła jest w "Potopie" Stefan Czarniecki. Jako doskonały wódz Czarniecki chciał zniszczyć wroga poprzez wojnę podjazdową stopniowo rozbijał oddziały szwedzkie. Z pogardą mówił o wrogu, że "to szwedziki, nie szwedy". Zastępy Czarnieckiego działały na całym terenie zajętym przez wrogów, których niszczono poprzez zasadzki, ograniczenie dostępu do żywności. Czarniecki współdziałał z wojskiem Lubomirskiego i Sapiehy. Dzięki ich zwycięstwom cały kraj zaczął podnosić się do walki. Kiedy Szwedzi ruszyli w kierunku Warszawy zmobilizowano wszystkie Polskie siły wojskowe. Drobna Szlachta i mieszczaństwo walczące pod dowództwem Sapiehy i Czarnieckiego nie dopuściło do całkowitego zajęcia Warszawy. Sienkiewicz stworzył w "Potopie" postać wielkiego bohatera. Jego niezłomność i odwaga najmocniej zostały uwypuklone podczas oblężenia Krakowa. Stefan Czarniecki mianowany został komendantem miasta. Pomimo ogromnej przewagi Szwedów w zakresie liczebności wojska i siły uzbrojenia kilkakrotnie domawiał kapitulacji. Niestety musiał ją podpisać, gdyż miasto zostałoby całkowicie zniszczone.
Głowne postacie historuyczne to Janusz i Bogusław Radziwiłowie, ukazane plastycznie i z duzym talentem. Pierwszy z nich pod wzgledem historycznym przedstawiony zostal niemal wiernie, jako klasyczna postac magnata, ktorego zadza wladzy, duma i pycha popchneły do zdrady. Poznajemy go w ostatnim, niemniej korzystnym okresie zycia, kiedy marzac o koronie porwał sie na RP. Nie umiał jednak zdobyc sobie zwolennikow, lekcewazyl go nawet Szwedzki. Z kolei jego stryjeczny brat Bogusław, zakochany sam w sobie pod maska pieknego panicza ukrywa swoj zły i cyniczney charakter. Był zuchwały i pełen zimnej odwagi oraz znakomitym szermierzem nie unikajacym pojedynkow.
Z postaci kobiecych mozna wymienic tylko dwie: Aleksandre Billewiczownę i Annę Borzobohatą-Krasieńską. Pierwsza z nich, ukochana Kmicica, układna i dobrze wychowana wydaje sie jednak byc postacia nienaturalna, sztuczna. Jej zywym przedstawicielem jest natomiast doskonale skreslona postac Anusi. Kobieca w kazdym calu, pełna temperamentu, naturalnosci i zalotnosci, potrafiła usidlic kazdego rycerza, poza Ketlingiem. Pozostałe postacie kobiece (Terka, Maryska i Zonia) zostały zaledwie naszkicowane.
Postacią kontrastową w stosunku do Radziwiłła jest w "Potopie" Stefan Czarniecki. Jako doskonały wódz Czarniecki chciał zniszczyć wroga poprzez wojnę podjazdową stopniowo rozbijał oddziały szwedzkie. Z pogardą mówił o wrogu, że "to szwedziki, nie szwedy". Zastępy Czarnieckiego działały na całym terenie zajętym przez wrogów, których niszczono poprzez zasadzki, ograniczenie dostępu do żywności. Czarniecki współdziałał z wojskiem Lubomirskiego i Sapiehy. Dzięki ich zwycięstwom cały kraj zaczął podnosić się do walki. Kiedy Szwedzi ruszyli w kierunku Warszawy zmobilizowano wszystkie Polskie siły wojskowe. Drobna Szlachta i mieszczaństwo walczące pod dowództwem Sapiehy i Czarnieckiego nie dopuściło do całkowitego zajęcia Warszawy. Sienkiewicz stworzył w "Potopie" postać wielkiego bohatera. Jego niezłomność i odwaga najmocniej zostały uwypuklone podczas oblężenia Krakowa. Stefan Czarniecki mianowany został komendantem miasta. Pomimo ogromnej przewagi Szwedów w zakresie liczebności wojska i siły uzbrojenia kilkakrotnie domawiał kapitulacji. Niestety musiał ją podpisać, gdyż miasto zostałoby całkowicie zniszczone.
Głowne postacie historuyczne to Janusz i Bogusław Radziwiłowie, ukazane plastycznie i z duzym talentem. Pierwszy z nich pod wzgledem historycznym przedstawiony zostal niemal wiernie, jako klasyczna postac magnata, ktorego zadza wladzy, duma i pycha popchneły do zdrady. Poznajemy go w ostatnim, niemniej korzystnym okresie zycia, kiedy marzac o koronie porwał sie na RP. Nie umiał jednak zdobyc sobie zwolennikow, lekcewazyl go nawet Szwedzki. Z kolei jego stryjeczny brat Bogusław, zakochany sam w sobie pod maska pieknego panicza ukrywa swoj zły i cyniczney charakter. Był zuchwały i pełen zimnej odwagi oraz znakomitym szermierzem nie unikajacym pojedynkow.
Z postaci kobiecych mozna wymienic tylko dwie: Aleksandre Billewiczownę i Annę Borzobohatą-Krasieńską. Pierwsza z nich, ukochana Kmicica, układna i dobrze wychowana wydaje sie jednak byc postacia nienaturalna, sztuczna. Jej zywym przedstawicielem jest natomiast doskonale skreslona postac Anusi. Kobieca w kazdym calu, pełna temperamentu, naturalnosci i zalotnosci, potrafiła usidlic kazdego rycerza, poza Ketlingiem. Pozostałe postacie kobiece (Terka, Maryska i Zonia) zostały zaledwie naszkicowane.