Odpowiedź :
Powinien być: sprawiedliwy dobrze rządzić państwem, inteligentny, zaradny itp :)))))
1.władca:dbałość o państwo i jego obywateli, umiejętność poświęcenia dla kraju, patriotyzm, mądrość, rozwaga i inteligencja, pomysłowość, sprawiedliwość, odwaga, uczciwość
polityk:
- ukazuje ludziom perspektywę ogromnych zmian w kraju, mile widziany jest również fakt, iż żona takowego poczciwego człowieka prowadzi jakieś fundacje ( to zwiększa poparcie dla jej męża) lub własny biznes
2.Rokosz zebrzydowskiego- rokosz trwający w latach 1606-1609, który wynikł z konfliktu króla Zygmunta III Wazy ze szlachtą wokół jego polityki zagranicznej (wojna ze Szwecją) i wewnętrznej. Polityka ta zmierzała do wzmocnienia władzy królewskiej, opierając się na wąskiej grupie magnatów i biskupów. Powodem był również prywatny spór króla Zygmunta III Wazy z Zebrzydowskim, który wynikł kiedy krewny Zebrzydowskiego został skazany na wygnanie. Nie opuścił kraju więc skazano go na śmierć, a ten wyrok został wykonany.
polityk:
- ukazuje ludziom perspektywę ogromnych zmian w kraju, mile widziany jest również fakt, iż żona takowego poczciwego człowieka prowadzi jakieś fundacje ( to zwiększa poparcie dla jej męża) lub własny biznes
2.Rokosz zebrzydowskiego- rokosz trwający w latach 1606-1609, który wynikł z konfliktu króla Zygmunta III Wazy ze szlachtą wokół jego polityki zagranicznej (wojna ze Szwecją) i wewnętrznej. Polityka ta zmierzała do wzmocnienia władzy królewskiej, opierając się na wąskiej grupie magnatów i biskupów. Powodem był również prywatny spór króla Zygmunta III Wazy z Zebrzydowskim, który wynikł kiedy krewny Zebrzydowskiego został skazany na wygnanie. Nie opuścił kraju więc skazano go na śmierć, a ten wyrok został wykonany.
Dobry król powinien być sprawiedliwy. Zwracać uwagę na zdanie innych. nie powienien dążyć do tego aby wszyscy mu się podporządkowywali. Dobry polityk nie powinien kłamać, nie powienien obrażać innych politykow.
2 rokosz trwający w latach 1606-1609, który wynikł z konfliktu króla Zygmunta III Wazy ze szlachtą wokół jego polityki zagranicznej (wojna ze Szwecją) i wewnętrznej. Polityka ta zmierzała do wzmocnienia władzy królewskiej, opierając się na wąskiej grupie magnatów i biskupów. Powodem był również prywatny spór króla Zygmunta III Wazy z Zebrzydowskim, który wynikł kiedy krewny Zebrzydowskiego został skazany na wygnanie. Nie opuścił kraju więc skazano go na śmierć, a ten wyrok został wykonany.
Królowi zarzucano faworyzowanie jezuitów oraz cudzoziemców i przypisywano zamiar wprowadzenia władzy absolutnej. Z pewnością zaś wiadomo, że dążył on do ustanowienia dziedziczności tronu, pozbawienia szlachty większości przywilejów i pozostawienia izbie poselskiej jedynie głosu doradczego, a nie stanowczego.
Spór zaostrzyło ultrakatolickie nastawienie władcy, niechętnie widziane przez różnowierców oraz jego konflikt z wpływowym Janem Zamoyskim.
W latach 1606-1609 doszło do rokoszu Zebrzydowskiego, zwanego również sandomierskim, w którym katolicy, jak i protestanci, magnateria, jak i szlachta walczyli o zabranie monarsze prawa rozdawnictwa zwolnionych urzędów i zmuszenia go do wygnania jezuitów i cudzoziemców.
2 rokosz trwający w latach 1606-1609, który wynikł z konfliktu króla Zygmunta III Wazy ze szlachtą wokół jego polityki zagranicznej (wojna ze Szwecją) i wewnętrznej. Polityka ta zmierzała do wzmocnienia władzy królewskiej, opierając się na wąskiej grupie magnatów i biskupów. Powodem był również prywatny spór króla Zygmunta III Wazy z Zebrzydowskim, który wynikł kiedy krewny Zebrzydowskiego został skazany na wygnanie. Nie opuścił kraju więc skazano go na śmierć, a ten wyrok został wykonany.
Królowi zarzucano faworyzowanie jezuitów oraz cudzoziemców i przypisywano zamiar wprowadzenia władzy absolutnej. Z pewnością zaś wiadomo, że dążył on do ustanowienia dziedziczności tronu, pozbawienia szlachty większości przywilejów i pozostawienia izbie poselskiej jedynie głosu doradczego, a nie stanowczego.
Spór zaostrzyło ultrakatolickie nastawienie władcy, niechętnie widziane przez różnowierców oraz jego konflikt z wpływowym Janem Zamoyskim.
W latach 1606-1609 doszło do rokoszu Zebrzydowskiego, zwanego również sandomierskim, w którym katolicy, jak i protestanci, magnateria, jak i szlachta walczyli o zabranie monarsze prawa rozdawnictwa zwolnionych urzędów i zmuszenia go do wygnania jezuitów i cudzoziemców.