Jest wiele rzeczy, za które powinniśmy cenić naszych rodziców. Są oni dawcami naszego zycia i dbają o to, żeby było nam w nim jak najlepiej. Pracują bardzo cięzko, abysmy mieli wszystko, co tylko zechcemy np. komputery, ubrania, telefony itp. Sami przecież widzimy, jak często wracają bardzo późno do domu. Są wtedy bardzo zmeczeni, a mają przeciez jeszcze tyle domowych obowiązków. Mam do nich ogromny szacunek za to, co dla mnie robią. Mam świadomość, że często sprawiam im przykrość, a oni skoczyli by za mną w ogień, lecz zawsze mam tą odwagę i umiem podejść i cih przeprosić, za moje zachowanie i słowa, które w nich skierowałam. Często w rodzinach dochodzi do różnych kłótni. Niektóre są z błachych powodów, ale niektóre są przez jakieś głupie zdarzenie. Gdy zrobie rodzicom większą przykrość, zwykłe przepraszam nie wystarczy. Staram sie zrobić np obiad czy popsrzatać, bez próśb jednego z rodzica. Wiem, że wtedy czują się dla mnie ważni i wiedzą, że mi na prawde przykro. Rodzice są także moimi pierwszymi nauczycielami. Nauczycielami życia. Bardzo ich za to cenię.
