Wiersz Wisławy Szymborskiej polega interpretacji teatru. Jest to inspiracja dla niej,myśli o tym intensywnie.Podmiotem jest za pewne autorka-poetka tekstu(nie na pewno-takie są podejrzenia).Poetka skłania się "zachęcić" do aktu VI-według niej to najciekawszy akt w sztuce, ale daje nam wolną rękę . Najczęściej dramat skalda się z V aktów,a ona napisała aż VI i możliwe że to jest ten najważniejszy akt. Akt VI-gwóźdź poezji jest odzwierciedleniem prawdziwego życia,aktorzy wychodzą ze swoich ról-interpretacje są różne ale najczęściej -po prostu życie!Bardzo oczekiwanym momentem przez Panią Szymborską jest ukłon aktorów,koniec spektaklu. Zachwyt i świadomość piękna nie zna granic,wszyscy są zadowoleni.Autorka chce zwrócić uwagę na to co nie jest widoczne gołymi oczami,trzeba się wpatrzyć...
Liczę na najlepsze!
Pozdro ;]
