Tutaj daje ci informacje o Józefie stwórz pytania o te informacje dodaj formy listowne i masz list.
W paraszy tej odnajdujemy człowieka wielorakich ról. Josef jest człowiekiem niącym sny i ich interpretatorem. Jest zarządcą Egiptu, bez zapominania z tego powodu o jego roli jako syna i brata. W tym samym czasie jest on związany z materialnym i duchowym wszechświatem. W naszej paraszy Król Egiptu ma tajemniczy sen: w pierwszej części 7 chudych krów pożarło 7 krów silnych i pięknych. W drugiej części 7 słabych kłosów pożarło 7 dorodnych i pięknych kłosów. Przedziwną rzeczą jest to, że nawet po pożarciu wielkich i pięknych istnień, wciąż pozostają one chude i brzydkie. Faraon jest zmartwiony: jego doradcy próbują wyjaśnić mu sen bez powodzenia. Kiedy nie mogą przekonać go o swoich rozwiązaniach jego snu, muszą pokonać upokorzenie i wezwać Josefa, żydowskiego doradcę i spytać o jego opinię w tej sprawie.
W tamtym czasie Egipt był bardzo rozwiniętym państwem, a postęp natury i kraju zależny był od pogańskich sił. Naturalne prawa, od których zależna była ludzka egzystencja i dobrobyt, były bogami samymi w sobie. Nil był jednym z bogów Egipcjan i jego kult był nakierowany na osiągnięcie dobrobytu. Ale opowieść Josefa wskazuje odmienną wizję rzeczywistości.
Propozycja Josefa zmusza Faraona do uratowania jego kraju od suszy, jest to cos racjonalnego, nie osadzonego w pogańskich schematach. Ta propozycja odrzuca strach Faraona o przyszłość: wiara Josefa, że jest B – g, który tworzy podstawę snu a nie pogańskie bożki, pozwala mu nie jedynie odkodować znaczenie snu, ale też zaproponować drogę rozświetlenia konsekwencji tego, co może się stać. Chociaż nie jest możliwe uniknięcie suszy, to jest możliwe zmniejszenie jej negatywnych konsekwencji. Przez to, Josef stosownie do mocy, jaką dał mu Faraon, buduje składy dla zebranej żywności na złe lata: Josef sprzedaje potrzebującym zebraną żywność. Kiedy pieniądze w rękach mieszkańców kończą się, płacą oni swymi dobrami, a później z swą ziemią. W końcu okresu suszy, cała ziemia egipska i wszyscy egipscy mieszkańcy, poza kapłanami, obracają się w niewolników Faraona.
Działanie Josefa, pokazuje wkład jednego z pierwszych Żydów w historii, do dobrobytu wielkiego i ważnego imperium jakim był Egipt. Josef uczy Faraona i egipskich kapłanów jak wgłębiając się w sny, uniknąć przez to konsekwencji ślepego przeznaczenia. Gromadzenie żywności dla jej późniejszej dystrybucji i eliminacja prywatnego posiadania pieniędzy, ziemi i dóbr, reprezentuje przykład „komunizmu” bez politycznych partii i skomplikowanej ideologii.
Ekonomiczny myśl Josefa zawiera w sobie większość elementów, które posiada nowoczesna ekonomia, i była oparty na koncentracji produkcji dóbr w rękach centralnej władzy, i ich późniejszym rozprowadzeniu pomiędzy pracowników. Josef miał specjalny dar planowania i zarządzania systemem ekonomicznym i wykorzystał ten dar dla pomyślności Egiptu.
