Odpowiedź :
MAJ – SIERPIEŃ 1939. Ostatnie miesiące pokoju na Górnym Śląsku” to wprawdzie ekspozycja przygotowana z okazji 70. rocznicy wybuchu wojny, prezentuje ona jednak nie samą wojnę, a okres przed nią. Zamysłem kurator wystawy, dr Małgorzaty Kaganiec, było ukazanie życia i codzienności mieszkańców Górnego Śląska w przeddzień największej z zawieruch dziejowych. Zarówno życia najbardziej zwyczajnego, jak i narastających symptomów zbliżającej się wojny. Wystawa nie ma charakteru narodowego – poświęcona jest tak Polakom, jak Niemcom, do których w okresie międzywojennym należała część Górnego Śląska. Skąd taki pomysł i forma wystawy? Przede wszystkim nie chcieliśmy popadać w martyrologię, a zarazem pokazać coś nietypowego – wyjaśniała Małgorzata Kaganiec.
Na wernisaż, który odbył się wczoraj wieczorem, przyszło prawie 50 osób. Już na schodach jeden z gości stwierdził ze zdziwieniem: co tu tak dużo ludzi tym razem? Rzeczywiście, jak na wystawę otwieraną w środku wakacji – całkiem sporo! Spotkanie zaczęło się od krótkiego wprowadzenia ze strony kurator wystawy oraz od... muzyki. Odtworzonej na gramofonie oryginalnej płyty z epoki.
Ekspozycja nie jest duża – zajmuje dwie, wypełnione po brzegi sale, oraz trzecią, niewielką salkę na półpiętrze. Część eksponatów zamknięta jest za szybą, inne można jednak oglądać z bliższa. Przechadzka po wystawie ma jak gdyby oddawać spacer po ulicy śląskiego miasta tuż przed wojną. Efekt nie jest może aż tak bezpośredni, ale eksponaty pogrupowano z rozmysłem, a kilka punktów ciekawie odtworzono. Pierwsza część wystawy ukazuje wyposażenie kawiarni, kolejna – witryny ulicy handlowej. Gabloty zawierają produkty różnych sklepów: trafiki, sklepu z galanterią skórzaną, futrami czy kapeluszami. Niepozorne przedmioty codziennego użytku, których zwykle nie widuje się na muzealnych wystawach, pozwalają zobaczyć czym różniło się, a w czym było podobne życie 70 lat temu. Świetnym uzupełnieniem „sklepowych” gablot są plakaty i ulotki reklamowe z epoki. Raczkujący marketing międzywojnia – rzecz doprawdy urzekająca! W drugiej sali ustawiono nawet słup ogłoszeniowy, a w pierwszej – posterunek graniczny z oryginalnym słupem (powiat rybnicko-raciborski) z numerem identyfikacyjnym. Rekonstrukcje te nie są może szczególnie wierne (np. manekiny przy słupie wyglądają bardzo sztucznie), ale swoją rolę spełniają dobrze. Uatrakcyjniają wystawę, która w efekcie staje się czymś więcej niż tylko zbiorem gablot.
Na wernisaż, który odbył się wczoraj wieczorem, przyszło prawie 50 osób. Już na schodach jeden z gości stwierdził ze zdziwieniem: co tu tak dużo ludzi tym razem? Rzeczywiście, jak na wystawę otwieraną w środku wakacji – całkiem sporo! Spotkanie zaczęło się od krótkiego wprowadzenia ze strony kurator wystawy oraz od... muzyki. Odtworzonej na gramofonie oryginalnej płyty z epoki.
Ekspozycja nie jest duża – zajmuje dwie, wypełnione po brzegi sale, oraz trzecią, niewielką salkę na półpiętrze. Część eksponatów zamknięta jest za szybą, inne można jednak oglądać z bliższa. Przechadzka po wystawie ma jak gdyby oddawać spacer po ulicy śląskiego miasta tuż przed wojną. Efekt nie jest może aż tak bezpośredni, ale eksponaty pogrupowano z rozmysłem, a kilka punktów ciekawie odtworzono. Pierwsza część wystawy ukazuje wyposażenie kawiarni, kolejna – witryny ulicy handlowej. Gabloty zawierają produkty różnych sklepów: trafiki, sklepu z galanterią skórzaną, futrami czy kapeluszami. Niepozorne przedmioty codziennego użytku, których zwykle nie widuje się na muzealnych wystawach, pozwalają zobaczyć czym różniło się, a w czym było podobne życie 70 lat temu. Świetnym uzupełnieniem „sklepowych” gablot są plakaty i ulotki reklamowe z epoki. Raczkujący marketing międzywojnia – rzecz doprawdy urzekająca! W drugiej sali ustawiono nawet słup ogłoszeniowy, a w pierwszej – posterunek graniczny z oryginalnym słupem (powiat rybnicko-raciborski) z numerem identyfikacyjnym. Rekonstrukcje te nie są może szczególnie wierne (np. manekiny przy słupie wyglądają bardzo sztucznie), ale swoją rolę spełniają dobrze. Uatrakcyjniają wystawę, która w efekcie staje się czymś więcej niż tylko zbiorem gablot.
Na Śląsku w czsaie drugiej wojny światowej odbyły się trzy powstania i plebiscyt. Powsatniem, ktore opisze będzie powstanie trzecie. To postanie odbyło się z 2 na 3 maja 1921roku. Na jego czele stanął Wojciech Korfanty. Było to postanie najlepiej przygotowane o objęło największy obszar. Powstańcy opanowali większość terenu plebiscytowego. W tym powstaniu największa bitwa byla o Gorę Świetj Anny i wygrali ją Niemcy. Jednka nie zdąrzyli tego wykorzystać, gdyż komisja międzysojusznicza zmusiła do rozejmu. Na mocy tego rozejmu do Polski przyłączono 29% terenu plebiscytopwego. Polacy uwazali to za sukces, gdyż na tym terenie znajdowało się wiele kopalni i hut.
Mi się podobała wojna Polsko krzyrzacko bo tam było dyrzo trupów była zacienta walka mieli fainezbroje