Moim magicznym przedmiotem jest muszelka znad morza. Znalazłam ją podczas wakacyjnego pobytu w Ustce. Tam po raz pierwszy się zakochałam. Była to moja pierwsza, na poważnie miłość w życiu. Miał na imię Dawid, nie widziałam poza nim świata..wtedy nie widziałam.
Nadszedł koniec wakacji, koniec tej bajki. Okazało się, że mieszka niedaleko mnie. Wymieniliśmy się numerami fona, wszystko się układało. Aby tak dalej koleżanki mi wciąż mówili. On też obiecywał mi miłość po grób.
Ostatni dzień wakacji i czar prysł. Powiedział, że ma dziewczynę. Strasznie płakałam. Był serca mego biciem. Odszedł razem z zachodem słońca, nie mogłam się pogodzić z tym faktem. Poszłam na brzeg morza, samotna, zapłakana, usiadłszy na brzegu znalazłam muszelkę. Była to moja jedyna rzecz, którą ze sobą stamtąd wzięłam. Wspomnienia trzeba niszczyć? Zawsze tak mówią. Ta muszelka jednak jest moim najcenniejszym skarbem teraz.
Tam na brzegu uświadomiłam sobie, że wakacyjna miłość jest dotąd piękna, dokąd są wakacje.
To jest moje motto na życie: Skoro faceci nas ranią my rańmy ich. Proste!
