List Maksymiliana I, władcy Bawarii i przywódcy książąt katolickich w Rzeszy, do papieża Pawła V po bitwie pod Białą Górą (fragment)
Najświętszy Ojcze w Chrystusie i Najłaskawszy Panie! [...] Okazał Bóg w końcu swą łaskę Matce świętej, Kościo- łowi, i pogromil Jego nieprzyjaciół, złamawszy ich świet- nym zwycięstwem, które słusznie przypisuje się zasłudze Boga. Zaiste, ja przyszedłem i widziałem, i uczestniczyłem w bitwie, lecz zwyciężył Bóg [...]. Nieprzyjaciel był licz- ny, nie brakło mu żołnierzy weteranów, a samo położenie dodawało mu otuchy, gdyż ustawił się przeciwko nam na górze, przyległej do miasta Pragi. [...] Mimo to, w koń- cu uznając, że należy przede wszystkim ufność położyć Bogu i uważając za najlepsze szukać oparcia w mocy Bo- żej, uderzyliśmy z niedogodnego, niżej położonego miej- sca na nieprzyjaciela. Nasze wojsko zrazu jakby chwiać się poczęło, lecz odzyskawszy rychło ducha, z taką szybkością poszło na wroga, że wnet opanowało wielkie działa spiżo- we [...], a rozproszeni zbiegowie, rażeni i rąbani nieprzyja- ciele, poszli na zupełną zagładę [...]. Oprócz tych mnogich nieprzyjaciół, którzy zostali w pień wycięci, dostało się kil- kuset z nich do niewoli [...]. A bitwa ta, jako się rzekło, wy- padła w oktawę Wszystkich Świętych, którzy tak dotkliwie wywarli zemstę na swych wrogach.
1. Czy relacja Maksymiliana I mogła być wykorzystywana w walce kontrreformacji z protestantami? Odpowiedź Uzasadnij. 2. Powiedz, co - zdaniem przywódcy katolików w Rzeszy - zadecydowało o zwycięstwie nad protestantami. 3. Wyjaśnij, dlaczego władca Bawarii określił czeskich powstańców jako wrogów wszystkich świętych.