Sokrates-filozof grecki. Urodził się w 469 roku p.n.e. w Atenach i tam spędził całe życie. Służył w wojsku, a w czasie wojen peloponeskich odznaczył się niezwykłym męstwem. Gardził dobrami materialnymi. Żył w ubóstwie, ponieważ całkowicie po- święcił się bezinteresownej pracy nauczycielskiej. Nie przywiązywał wagi do wyglądu i strojów, dlatego wielu Ateńczyków uważało go za dziwaka. Cały swój czas spędzał na rozmowach i rozmyślaniach. Spotykano go wszędzie tam, gdzie się gromadził tłum. Mawiał: „Wiem, że nic nie wiem" i bezustannie zadawał Ateńczykom pytania, aby skłonić ich do głębszych refleksji. Udowadniał bohaterom, że nie wiedzą, co to odwaga; politykom, że nie znają istoty polityki. Nie chciał w ten sposób kpić z ludzi, ale razem z nimi odkrywać prawdę. Jednak nie wszyscy rozumieli jego intencje. Urażeni obywatele Aten oskarżyli go o bez- bożność i demoralizację młodzieży. Wytoczono mu proces, w wyniku którego zo- stał skazany na śmierć przez wypicie trucizny. Przyjaciele zaproponowali mu pomoc w ucieczce. Filozof odrzucił tę propozycję, uważał bowiem, że nie należy łamać prawa, które się dotychczas akceptowało. Zmarł w 399 roku p.n.e. Treść jego nauki nie jest do końca znana, ponieważ nie pozostały żadne pisma Sokratesa. Wiedzę o nim za- wdzięczamy przede wszystkim jego uczniom - Platonowi, Arystofanesowi oraz Kse- nofontowi.




Notatke wizualna potrzebuje z tego tekstu daje 45 pkt. ​