Kazimierz Gliński
Rycerz i pieśniarz
Wyzwali się na turniej - a obaj okrutni...
Pieśniarz miał błyski w oczach, rycerz niósł pioruny:
Miecz szczęknął i uderzył w naciągnięte struny,
Skry¹ wypadły z oręża², pieśń wybiegła z lutni.
Raz był dzielny, bo strzaskał słabą pierś lutnisty
I runął śpiewak przy strun rozpłakanym drżeniu...
Zwycięzca tryumfował. Lecz cóż to? W westchnieniu
Lasów i pól dalekich płynie dźwięk srebrzysty.
To echo rozkochane w konającym śpiewie,
To głosów napowietrznych niekrwawa szermierka...
Nutę pieśni chwyciła na łące pasterka,
Kochanek ją powtórzył...
O mieczu nikt nie wie.

1. Przedstaw tematykę wiersza za pomocą jednego zdania wielokrotnie złożonego.

2. Zaproponuj nowy tytuł utworu zawierający synonimy wyrazów "rycerz i piešniarz"- użyj w tym celu anonimów​