Prosze o pomoc w tym zadaniu. Czy zgadzasz sie z tezą zawartą ,,D.F.Kitto'' zawartą w artykule Antygona?Jak rozumiesz stwierdzenie autora ?? Błagam pomóżcie prosze Przeczytaj komentarz▶ KOMENTARZ DO LEKTURY i odpowiedz na pytania Humphrey Davy Findley Kitto Rola Antygony wzrusza i pozostawia wystarczająco głębokie wrażenie, jednakże rola Kreona ma szerszą skalę i jest bardziej złożona. Los Antygony jest przesądzony w pierw- szych kilku wersach i pozostaje jej jedynie wyjść mu naprzeciw [...]. [...] Jej tragedia jest straszliwa, ale też została ona przepowiedziana i rychlo się spełnia; postać Kreona potęż nieje na naszych oczach. [...] Konflikt rozgrywający się między Antygoną i Kreonem jest między Kreonem a bogami, między tyranem a najwyższymi istotami. Tyran może im urągać, ale ostry i zażarty, niemniej u jego podstaw tkwi konflikt jeszcze głębszy: konflikt którym, to one, odpowiadając, rozetrą go na proch. [...] Ta sztuka nie przedstawia portretu calej postaci Antygony, portretu, w można założyć, doskonałość byłaby czymś raczej mało interesującym. Rola Antygony polega na cierpieniu, a nie istnieje regula dramaturgiczna, która wymagałaby, by ofiara po to, by można było uzasadnić jej bunt i samobójstwo. Głównym czynnikiem pozo- miała wady: surowość i stanowczość to cechy, w które Antygona została wyposażona staje Kreon, to on jest charakterem - jego wady i zalety przesądzają o kształcie sztuki. [...] Dlaczego w istocie (Antygonal przeciwstawia się Kreonowi? [...] W trakcie starcia z Kreonem nieco więcej słyszymy na temat jej wiary religijnej; w rzeczy samej zapewnia o swojej niewinności, ale istotna treść jej obrony sprowadza się do tego, że powinnością Antygony jest uczczenie pamięci brata. Jej ton staje się wyraźnie osobisty. [...] Skoro postać Antygony okazuje się ciekawsza, gdy nie dostrzega się w niej jedynie antytezy Kreona, to może i Kreon jest kimś więcej niż tylko zawziętym głupcem, któ ry Antygonę zabija. Jego los był dla Sofoklesa ważny. Kreon jest co najmniej niewraż- liwy, o ile nie okrutny; jak tyran skory jest do podejrzeń i nie wie, co to ustępstwo. Ale jest na swój sposób uczciwy, ma swoje racje, swoje poczucie odpowiedzialności. [...] Za sobą ma tradycję i doświadczenie, jego zasady zaś brzmią rozsądnie. [...] Nie- mniej jednak jego niepodważalny wyrok okazał się błędny; Kreona zawiódł rozum. To prawda, że gdyby nie jego upór, kara mogłaby być lżejsza, stąd jednak wynika go- rycz, że jego rozum błądził, zaś instynkt Antygony podpowiadał prawdę. Ostatecz- nie Kreon jeszcze mniejsze znajduje oparcie niż Antygona. Antygona podąża „w nie- zachwianej i pewnej nadziei, że to, co dla ciebie drogie, będzie dla mnie przyszłością, Ojcze"; Kreon zaś może tylko powiedzieć: [...] Wszystko mi łamie się w ręku" [..]. „Niechybnie największy w szczęściu udział ma Mądrość" [...] - mówi chór. A cóż to oznacza? Oddawanie czci bogom, pełen pokory respekt dla owych głębokich ludzkich instynktów: szacunku dla zmarłych, lojalności względem krewnych, miłości, która łączy kobietę i mężczyznę - słowem, [...] istniejące prawa" [....Pomózcie minimum na jedną stronę ma być napisane
