Po niepowodzeniach związanych z przebudową Zamku Ujazdowskiego Stanisław
August zainteresował się budynkiem dawnej łaźni Lubomirskich, stojącym pośrodku stawu
w parku Ujazdowskim. Było to małe, efektowne dzieło architektoniczne autorstwa Tylmana
z Gameren. Budowniczowie króla przebudowali je zgodnie z projektem Dominika Merliniego
na reprezentacyjny pałac, z wykorzystaniem tylko części murów dawnego budynku. Po łaźni
pozostała jedynie nazwa. Dawna sala kąpielowa przekształcona została w pokój na planie
koła, zwany Rotundą. Tutaj, z woli króla, umieszczono posągi czterech monarchów polskich
darzonych przezeń największą sympatią. Byli to: Stefan Batory i Zygmunt Stary, dłuta
Andrzeja Le Bruna, Jan III Sobieski, rzeźbiony przez Franciszka Pincka i Kazimierz Wielki –
dzieło Jakuba Monaldiego.
W parku znajdowały się także inne zabudowania, również odnawiane
i rekonstruowane. Poza tym wzniesiono parę zupełnie nowych pawilonów według projektów
Merliniego. Osobnym wielkim rozdziałem prac w parku Łazienkowskim była budowa
teatrów. Pierwszy z nich powstał z przeróbki istniejącego pawilonu i nazwano go Małym
Teatrem. W latach 1782-1788 grywano tutaj komedie i opery francuskie dla publiczności
miasta Warszawy. Później powstał teatr w Pomarańczarni, przeznaczony głównie dla króla
i jego gości. Gdy jednak w roku 1791 teatr publiczny na placu Krasińskich poddano
remontowi, król udostępnił swój teatr Wojciechowi Bogusławskiemu na przedstawienia dla
stałych bywalców spośród ludności stolicy.
Obydwa te teatry nie mogły pomieścić większej liczby widzów, dla których
pobudowano później dość przestronny amfiteatr, zwany teatrem Na Wyspie – jego scena mieściła się na wysepce stawu, a widownia na brzegu. Le Brun ozdobił całość posągami
wyobrażającymi Tragedię i Komedię oraz posągami szesnastu najwybitniejszych
dramaturgów świata, ośmiu starożytnych i ośmiu nowożytnych – wśród tych ostatnich
znaleźli się Stanisław Trembecki i Julian Ursyn Niemcewicz.
Swój kształt, piękno i styl park Łazienkowski zawdzięcza Janowi Chrystianowi
Schuchowi, który w 1775 roku przybył do Polski po studiach w Dreźnie, gdzie ukończył
architekturę, oraz w Holandii, Anglii i Francji, gdzie nauczył się planowania, zakładania
i kształtowania ogrodów. Koncepcję urządzenia ogrodu realizował on wspólnie z królem,
wiążąc elementy geometryczne z naturalnym krajobrazem.
Park Łazienkowski odgrywał szczególną rolę jako sceneria w działalności
propagandowej dworu. Tu organizowano liczne imprezy mające oddziaływać na całą ludność
Warszawy i okolic, na goszczącą tu często i licznie szlachtę prowincjonalną. Forma imprez
nigdy nie była oderwana od głębokich treści, jak chociażby głośne i opiewane przez poetów
odsłonięcie w 1788 roku, w 105 rocznicę odsieczy wiedeńskiej, pomnika Jana III, dłuta
Pincka.
To był tekst a pytania
1. O jakim ogrodzie jest mowa w tekście?
2. Jaką dodatkową funkcją ogrodu została przedstawiona w tekście?
3. W formie równoważników zdania zapisz tytuły poszczególnych akapitów
4. Ułóż 3 pytania otwarte i 3 zamknięte i zapisz odpowiedzi
Akapity
pierwszy zaczyna się od ,,Po niepowodzeniach do dzieło Jakuba Monaldiego, drugi od ,, W parku znajdowały się do spośród ludności stolicy, a trzeci od Obydwa te teatry do Stanisław trembecki i Julian Ursyn NIemceiwcz. A 4 to swój kształt piękno i styl do elementy geometryczne z naturalnym krajobrazem a 5 to od park łazienkowski do pomnika jana III dłuta Pincka. Plis pomóżcie dam najj.